پلیس راهنمایی و رانندگی، از دهم اردیبهشت، قانون جدید رسیدگی به جرایم رانندگی را اجرا می کند.
به گزارش واحد مرکزی خبر، قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی، پس از 40 سال روزآمد شده است.
متن کامل این قانون به شرح زیر است:
ماده1ـ تمام رانندگان، سرنشینان وسایل نقلیه، متصدیان حمل و نقل زمینی، عابران پیاده و فعالان در حوزه حمل و نقل و عبور و مرور مشمول این قانون هستند.
ماده2ـ به افسران کادر و پیمانی مورد وثوق راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران که برای تشخیص تخلفات مربوط به حمل و نقل و عبور و مرور تعیین شده و آموزش لازم را دیده اند، اجازه داده میشود، تخلفات مربوطه را وفق قانون تشخیص دهند و قبض جریمه صادر کنند.
تبصره1ـ نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران برای مدت حداکثر ده سال میتواند به درجه داران کادر مورد وثوق راهنمایی و رانندگی که دارای دیپلم کامل متوسطه و گواهینامه رانندگی و نیز ده سال سابقه خدمت متوالی در راهنمایی و رانندگی بوده و آموزش لازم را دیده باشند، اختیارات و وظایف مندرج در این ماده را از لحاظ تشخیص تخلف و صدور قبض جریمه تفویض کند و در موارد خاص و ضروری از افسران کادر و پیمانی سایر بخشهای نیروی انتظامی که آموزش لازم را دیده اند، استفاده کند.
تبصره2ـ به نیروی انتظامی اجازه داده می شود، حداکثر ده سال پس از تاریخ لازمالاجرا شدن این قانون، تا جایگزینی افسران کادر و پیمانی از افسران وظیفه مورد وثوق آموزش دیده برای اجرا این ماده بهره گیری کند.
تبصره3ـ راهنمایی و رانندگی مجاز است از گزارش داوطلبان مورد وثوق آموزشدیده که دارای حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی بوده و دوره آموزشی لازم را دیده باشند بهصورت رایگان در تشخیص تخلف و صدور قبض جریمه توسط مأموران این ماده استفاده کند.
ماده3ـ تهیه، نصب و نگهداری تجهیزات الکترونیکی از قبیل عکسبرداری، فیلمبرداری و سامانههای ماهواره ای و نظایر آن برای ثبت تخلف و کنترل عبور و مرور در شهرها، به عهده شهرداریها و در خارج از شهرها به عهده وزارت راه و ترابری (سازمان راهداری و حمل و نقل پایانههای کشور) است که با هماهنگی راهنمایی و رانندگی، ملزم به اجرا این ماده است.
ماده4ـ به مأموران موضوع ماده (2) این قانون اجازه داده میشود، متخلفان از قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی را پس از تشخیص تخلف و انطباق آن با میزان جرائم متوقف و مشخصات وسیله نقلیه و راننده، زمان و محل وقوع تخلف و نوع آن و نیز مشخصات خود را در قبض جریمه درج و به راننده متخلف تسلیم کنند.
در صورتیکه متخلف از دریافت قبض جریمه خودداری کند قبض صادر شده به منزله ابلاغ قانونی تلقی و ضمیمه سوابق نزد اداره راهنمایی و رانندگی مربوطه نگهداری میشود. چنانچه وسیله نقلیه در محل غیر مجاز متوقف باشد یا در صورت حضور نداشتن متخلف، قبض جریمه به بدنه خودرو الصاق میشود.
در صورتیکه متوقف ساختن وسیله نقلیه مقدور نباشد یا تخلف با تجهیزات الکترونیکی ثبت شده باشد مراتب به نحو مقتضی به اطلاع دارنده وسیله نقلیه میرسد.
ماده5 ـ متخلف موظف است ظرف مدت شصت روز از تاریخ مندرج در قبض جریمه یا تاریخ ابلاغ شده در قبض جریمهای که به اطلاع او میرسد جریمه را به حسابی که از طرف خزانه داری کل تعیین و اعلام میشود پرداخت و رسید دریافت کند یا مراتب اعتراض خود را ظرف مدت مذکور با ذکر دلایل به اداره اجرائیات راهنمایی و رانندگی تسلیم کند.
اداره مذکور موظف است حداکثر ظرف بیست و چهار ساعت پس از وصول اعتراض بررسی لازم را انجام دهد و در صورت غیر موجه دانستن اعتراض، مراتب را به معترض ابلاغ کند، در صورت اصرار معترض، اداره اجرائیات موضوع را برای رسیدگی به واحد رسیدگی به اعتراضات ناشی از تخلفات رانندگی ارسال می کند.
واحد فوق الذکر متشکل از یک قاضی با ابلاغ رئیس قوه قضائیه و یک کارشناس راهنمایی و رانندگی با معرفی رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی مربوطه است و ریاست آن واحد با قاضی خواهد بود که پس از أخذ نظر مشورتی عضو دیگر مبادرت به صدور رأی می کند، رأی صادره قطعی است.
در صورتیکه متخلف در مهلت قانونی مذکور اعتراض خود را تسلیم کند یا ظرف بیست روز پس از ابلاغ رأی واحد جریمه را پرداخت نکند، موظف است جریمه را به مأخذ دوبرابر مبلغ مندرج در قبض جریمه بپردازد.
تبصره ـ در صورتی که ثابت شود مأموران و نیز داوطلبان مذکور در ماده (2) حسب مورد به ناحق قبض جریمه صادر کردند یا با علم و اطلاع گزارش خلاف واقع در مورد امور مربوط به این قانون دادهاند، ضمن جبران خسارت وارده به مجازات بزه گزارش خلاف واقع محکوم میشوند.
ماده6 ـ مأموران راهنمایی و رانندگی به جز در موارد مصرح قانونی و موارد تصادفات منجر به جرح و قتل مجاز به توقیف وسیله نقلیه موتوری نیستند.
ماده7ـ مأموران مذکور در ماده (2) این قانون در حدود وظایف و اختیارات تعیین شده همزمان با صدور قبض جریمه به صورت تسلیمی یا ثبت با دوربین، گزارش تخلفات مندرج در جدول ذیل این ماده را با ذکر شماره و نوع گواهینامه راننده به اداره راهنمایی و رانندگی مربوطه ارسال می کنند. اداره مزبور متناسب با نمرات منفی مندرج در جدول مذکور به شرح زیر با آنان رفتار می کند:
1ـ چنانچه متخلف دارای (30) نمره منفی باشد گواهینامه او به مدت سه ماه ضبط و در پایان مدت مزبور با پرداخت چهارصدهزار (400.000) ریال جریمه نقدی به نفع خزانه عمومی مسترد می شود.
2ـ پس از اعمال مقررات موضوع بند (1) چنانچه در اثر ارتکاب تخلفات جدید (25) نمره منفی به متخلف تعلق گیرد گواهینامه او به مدت شش ماه ضبط و پس از انقضاء مدت مزبور و پرداخت ششصدهزار (600.000) ریال به نفع خزانه عمومی مسترد می شود.
3ـ هرگاه پس از اعمال مقررات بند (2) در اثر ارتکاب تخلفات جدید بیست نمره منفی به متخلف تعلق گیرد گواهینامه او ابطال می شود و بعد از یکسال میتواند برابر مقررات و پس از طی کردن دوره آموزشی و پرداخت کردن یک میلیون (1.000.000)ریال به نفع خزانه عمومی گواهینامه جدید أخذ کند.
تبصره1ـ به استثناء بندهای (1) تا (7) در بقیه موارد برای هر تخلف در هر بیست و چهار ساعت صرفاً یک بار نمره منفی محاسبه میشود.
تبصره2ـ در صورتیکه متخلف به مدت شش ماه از زمان ارتکاب آخرین تخلف منجر به نمره منفی در بندهای(1) و(2) و یکسال در بند (3) این ماده، مرتکب هیچ یک از تخلفات راهنمایی و رانندگی نشود همه نمره های منفی ناشی از تخلفات ارتکابی گذشته بلااثر و تخلفات بعدی وی به عنوان تخلف اول او محسوب می شود.
تبصره3ـ متخلف مکلف است ظرف بیست روز پس از ابلاغ صورت وضعیت مربوط به نمرات منفی، گواهینامه خود را به اداره راهنمایی و رانندگی مربوطه تسلیم کند در صورت تسلیم نکردن در موعد مقرر، راهنمایی و رانندگی پرونده مربوطه را به واحد رسیدگی به اعتراضات موضوع ماده (5) این قانون ارسال تا پس از بررسی و نبود عذر موجه علاوه بر جرائم فوق به تناسب، جرائم نقدی بندهای این ماده را تا دو برابر افزایش دهد. راهنمایی و رانندگی موظف است در هر نوبت که نمره منفی به متخلف تعلق میگیرد به نحو مقتضی او را درخصوص مطلع شدن از نمرات منفی راهنمایی کند.
تبصره4ـ کسانی که در مدت ضبط گواهینامه مبادرت به رانندگی میکنند به مجازات مقرر برای رانندگی بدون گواهینامه محکوم میشوند.
تبصره5 ـ ابطال گواهینامه ویا گرفتن آزمون مجدد صرفاً به موجب قانون ممکن است.
تبصره6 ـ آئین نامه اجرائی این ماده را نیروی انتظامی تدوین می کند و پس از تأیید وزیر کشور به تصویب هیأت وزیران میرسد.
ماده8 ـ هرگاه ظرف مهلت چهار ماه از تاریخ ابلاغ قبض جریمه ، متخلف جریمه مربوطه را پرداخت نکند از سوی راهنمایی و رانندگی اخطاریه کتبی با مهلت یکماهه مبنی بر پرداخت جریمه به وی ابلاغ می شود. در صورت پایان مهلت و پرداخت نکردن، ضمن ضبط گواهینامه، پلاک وسیله نقلیه تا زمان پرداخت جریمه در سامانه راهنمایی و رانندگی توقیف خواهد شد.
تبصره ـ در صورتیکه مبلغ جریمه خودرویی به ده میلیون (10.000.000)ریال برسد راهنمایی و رانندگی موظف است مراتب را به مالک خودرو اعلام کند و چنانچه ظرف مهلت یک ماه از تاریخ ابلاغ، مالک خودرو برای پرداخت جریمه یا اعتراض به واحد مندرج در ماده (5) این قانون اقدام نکند، راهنمایی و رانندگی مکلف به توقیف خودرو تا پرداخت جریمه است. در صورت اعتراض، واحد مزبور موظف است درخصوص این موارد ظرف یک هفته تعیین تکلیف کند.
ماده9ـ رانندگان موظفند هنگام رانندگی گواهینامه، کارت خودرو و بیمهنامه معتبر شخص ثالث و برای خودروهایی که بیش از پنجسال از تولید آنان میگذرد برگه معاینه فنی را به همراه داشته باشند و در صورت مطالبه مأموران راهنمایی و رانندگی آن را ارائه کنند. مأموران در صورتی مدارک رانندگان را مطالبه میکنند که شاهد تخلف راننده باشند یا راننده تحت تعقیب قضائی یا انتظامی باشد.
در صورتی که هیچیک از مدارک فوق به همراه راننده نباشد مأموران راهنمایی و رانندگی میتوانند تا زمان ارائه مدارک، خودرو را متوقف کنند و در صورتی که یکی از مدارک فوق یا شناسنامه یا کارت شناسایی معتبر به همراه راننده باشد مأموران مذکور موظفند با أخذ مدرک مذکور و ارائه رسید، بدون توقف وسیله نقلیه، راننده را ملزم به ارائه سایر مدارک و استرداد مدرک گرفته شده کنند.
چنانچه اقامتگاه راننده، شهر دیگری باشد بنا به تقاضای وی، راهنمایی و رانندگی مکلف است، پس از وصول مدارک لازم برای ارسال مدرک أخذ شده به راهنمایی و رانندگی محل موردنظر وی با پست رسمی و ظرف مهلت چهل و هشت ساعت اقدام کند.
تبصره1ـ رانندگان وسایل نقلیه مسافربری و باربری عمومی باید علاوه بر مدارک فوق سایر مدارک اختصاصی مربوطه را به همراه داشته باشند.
تبصره2ـ همه وسایل نقلیه باید به تجهیزاتی که در قوانین و مقررات معین میشود مجهز باشند در صورت مجهز نبودن وسایل نقلیه به تجهیزات مذکور، راهنمایی و رانندگی از شمارهگذاری و ارائه خدمات به آنها خودداری می کند. راهنمایی و رانندگی موظف است شش ماه قبل از الزام رانندگان و خودرو سازان به نصب و همراه داشتن تجهیزات مورد نیاز اقدامی همه جانبه برای اطلاع رسانی به رانندگان از طریق رسانههای عمومی و تابلوهای تبلیغاتی جادهای و شهری بهعمل آورد.
ماده10ـ مأموران راهنمایی و رانندگی موضوع ماده(2) این قانون موظفند در صورت مشاهده تخلفات زیر به شرح مقرر اقدام کنند:
الف ـ چنانچه وسیله نقلیه دارای عیب و نقص فنی مؤثر باشد و احتمال ایجاد خطر یا وقوع تصادف وجود داشته باشد، وسیله نقلیه مذکور به تعمیرگاه اعزام می شود.
ب ـ در مواردی که قرائن و شواهد حاکی از حالت مستی یا استفاده راننده از مواد مخدر و روانگردان باشد، مأموران موضوع ماده(2) این قانون با استفاده از تجهیزات لازم برای تشخیص این حالت اقدام می کنند و در صورت اثبات حالت مستی و بی ارادگی حاصل از مصرف مسکرات و مواد مخدر و روانگردان، از رانندگی فرد موردنظر جلوگیری و ضمن صدور قبض جریمه به مبلغ دومیلیون(2.000.000)ریال و ضبط گواهینامه به مدت ششماه، برای اقدام قانونی به مرجع صالح قضائی معرفی می شود.
ج ـ در صورتیکه راننده بدون داشتن گواهینامه مبادرت به رانندگی کند وسیله نقلیه متوقف و راننده به مرجع قضائی معرفی می شود.
د ـ هرگاه راننده به صورت همزمان مرتکب دو تخلف از تخلفات موضوع بندهای (1)، (2)، (3)، (4)، (5) و (10) جدول ماده (7) این قانون شود، وسیله نقلیه برای مدت حداکثر هفتاد و دو ساعت توقیف می شود. آئیننامه اجرائی بندهای «الف» و « ب» این ماده ظرف مدت ششماه توسط وزارت کشور با همکاری وزارت دادگستری تهیه می شود و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
ماده11ـ هرگاه وسیله نقلیه مطابق قانون به توقفگاه اعزام شود، ترخیص آن منوط به پرداخت همه جریمهها و تسلیم مفاصاحساب و ارائه اصل رسید خودرو یا دستور مقام قضائی است و در صورت ظن قوی در عدم مالکیت، ارائه مدارک مثبته مالکیت ضروری است.
ماده12ـ وزارت راه و ترابری و شهرداریها بنا به تشخیص و اعلام راهنمایی و رانندگی موظفند محلهایی را که توقف وسایل نقلیه در آنها به هر میزان موجب بروز خطر و کاهش ظرفیت و انسداد راه می شود با نصب علامت مخصوص مشخص کنند و در صورت توقف وسایل نقلیه در این قبیل محلها و ترک آن یا امتناع راننده از حرکت و همچنین توقف خودرو در پیاده روها، مأموران موضوع ماده(2) این قانون مکلفند ضمن صدور قبض جریمه، برای انتقال وسیله نقلیه مطابق ماده (13) این قانون اقدام کنند.
تبصره ـ علامت مخصوص موضوع این ماده، علامت توقف ممنوع منضم به علامت حمل با جرثقیل است.
ماده13ـ در مواردی که طبق این قانون، انتقال وسیله نقلیه ضرورت داشته باشد، وسیله نقلیه با استفاده از وسایل مطمئنه که برای این کار معمول است، حسب مورد به نزدیکترین توقفگاه یا مقر انتظامی یا راهنمایی و رانندگی مربوط یا تعمیرگاه انتقال مییابد. هزینه های حمل و نقل و توقف وسیله نقلیه که توسط بخش خصوصی وصول میشود حسب مورد به عهده متخلف، مالک، متصرف یا قائم مقام قانونی آنان خواهد بود. هزینههای یادشده برابر تعرفههایی است که به پیشنهاد وزارت کشور به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
تبصره1ـ در صورتی که در اثر حمل یا نگهداری خسارتی به خودرو یا محموله آن وارد شود راهنمایی و رانندگی از خسارتدیده حمایت میکند. جبران خسارت مذکور برعهده حمل کننده یا نگهدارنده است.
تبصره2ـ در همه موارد اگر قبل از حمل یا در حین حمل خودرو، مالک آن حاضر شود و تقاضای تحویل خودرو را کند مأموران مکلفند ضمن صدور قبض جریمه، خودرو را به وی تحویل دهند.
ماده14ـ در تصادفات رانندگی که فقط منجر به خسارات مالی می شود رانندگان مکلفند در صورت قابل انتقال بودن وسایل نقلیه، با امکانات موجود، محل استقرار چرخها را علامتگذاری و بلافاصله وسایل نقلیه خود را به منظور رفع سدمعبر به کنار راه منتقل و سپس عنداللزوم درخواست حضور کارشناس تصادفات کنند و در صورت امتناع از اقدام فوق مأموران راهنمایی و رانندگی به نحو مقتضی اقدام می کنند و چنانچه بهعلت وقوع تصادف منجر به جرح یا فوت، جسد یا اجسام دیگری مانع عبور وسایل نقلیه یا اخلال در نظم شده باشد مأموران انتظامی مکلفند با علامتگذاری محل استقرار جسد و اجسام، آنها را از مسیرهای حرکت خارج و تا انجام تشریفات قانونی توسط مقامات مسؤول صحنه تصادف را حفظ کنند.
تبصره1ـ مراکز فوریتهای پزشکی و جمعیت هلال احمر و سایر دستگاههای ذیربط موظفند طبق درخواست مأموران انتظامی و راهنمایی و رانندگی برای انتقال مجروحان و جسد حسب مورد به مراکز درمانی و پزشکی قانونی اقدام کنند.
تبصره2ـ کارشناسان تصادفات راهنمایی و رانندگی رسیدگیکننده به تصادفات مکلفند، پس از پایان رسیدگی و انجام تشریفات قانونی با بهره گیری از امکانات مانند عکسبرداری و وسایل دیگر در اختیار خود یا سایر سازمانها و نهادها نسبت به مدیریت، پاکسازی و برقراری ایمنی عبور و مرور در محل وقوع تصادف اقدام کنند.
تبصره3ـ در صورتی که براساس نظر کارشناسان تصادفات، نقص راه یا وسیله نقلیه مؤثر در علت تصادفات باشد حسب مورد متصدیان ذیربط، مسؤول جبران خسارات وارده هستند و با آنان برابر قانون رفتار خواهد شد.
ماده15ـ در شبکه معابر شهری پرترافیک که برابر مقررات راهنمایی و رانندگی ممنوعیت توقف وجود ندارد با تصویب شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور، شهرداریها میتوانند برای مدیریت پارکهای مجاز حاشیه ای ابزارها و وسایل لازم از قبیل ایست سنج (پارکومتر) یا کارت پارک نصب و برای توقف بیش از نیم ساعت در محدوده زمانی 7 صبح تا 9 شب حق توقف مناسبی که میزان آن به پیشنهاد شوراهای اسلامی شهرها و تصویب وزیرکشور تعیین میشود بر طبق مقررات مربوط به اخذ عوارض دریافت کنند.
توقف بدون مجوز، به منزله ارتکاب تخلف توقف ممنوع خواهد بود.
تبصره1ـ نحوه مدیریت پارکهای حاشیهای و تعیین معابر پرترافیک، شرایط و نحوه جذب و آموزش بهکارگیری متصدیان مربوطه به موجب آئیننامهای خواهد بود که توسط شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور و با همکاری شورای عالی استانها تهیه می شود و به تصویب هیأت وزیران می رسد.
تبصره2ـ صددرصد درآمد حاصل از این ماده پس از واریز به خزانه در اختیار شهرداری ذیربط قرار میگیرد تا برای احداث توقفگاه (پارکینگ) در همان شهر هزینه کند.
ماده16ـ واحدهای اجراء احکام کیفری موظفند همه آراء مربوط به تصادفات منجر به فوت یا جرح را به راهنمایی و رانندگی اعلام کنند و در صورتی که حکم صادره متضمن محرومیت از رانندگی باشد، گواهینامه رانندگی مربوطه را نیز أخذ و ارسال کنند.
راهنمایی و رانندگی مکلف است سامانهای را ایجاد کند تا کارشناسان تصادفات بتوانند سابقه تصادفات قبلی افراد را به مراجع قضائی رسیدگیکننده اعلام کنند.
ماده17ـ نظر اولیه افسران کارشناس تصادفات راهنمایی و رانندگی در حکم نظر کارشناسان رسمی است. چنانچه به نظر قاضی رسیدگیکننده، نظر کارشناسی مبهم و یا ناقص باشد موضوعب رای رفع نقص به همان کارشناس و یا کارشناس دیگر ارجاع می شود و در صورت مغایرت نظر کارشناس با اوضاع و احوال مسلم قضیه و یا اعتراض موجه و مدلل اصحاب دعوی، موضوع به هیأت کارشناسی مطابق مقررات آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب ارجاع خواهد شد.
ماده18ـ تردد تمام یا بعضی از وسایل نقلیه موتوری در ساعات و محدودههایی از شهر که از سوی راهنمایی و رانندگی و یا محیط زیست و یا شهرداریهای مربوطه منطقه ممنوعه پیشنهاد میشود و مطابق ضوابط شورای عالی ترافیک به تصویب شورای عالی هماهنگی ترافیک استانها و در تهران به تصویب شورای حمل و نقل و ترافیک شهر تهران می رسد ممنوع است و نیروی انتظامی ضمن صدور قبض جریمه عبور ممنوع برای متخلف به او اخطار می کند که از محدوده طرح ترافیک خارج شود. در صورت ادامه تخلف برای هر یک ساعت یک برابر جریمه خواهد شد.
ماده19ـ بستن کمربند ایمنی برای رانندگان و همه سرنشینان انواع خودروهای درحال حرکت در همه راهها و همچنین استفاده از کلاه ایمنی استاندارد برای رانندگان و ترکنشینان هر نوع موتورسیکلت اجباری است. با متخلفان برابر جریمه پیشبینیشده در جدول جرائم رانندگی برخورد می شود.
تبصره ـ رانندگان خودروهایی که تاکنون برای سرنشینان خود کمربند ایمنی نصب ننمودهاند موظفند ظرف ششماه از تاریخ تصویب این قانون نسبت به نصب کمربند ایمنی استاندارد در خودروهای خود اقدام کنند.
اعمال مقررات مندرج در این ماده نسبت به خودروهای فاقد کمربند منوط به انقضاء این مهلت است.
ماده20ـ قوانین و مقررات عمومی مربوط به حمل و نقل و عبور و مرور در مورد موتورسیکلتها نیز جاری است. حرکت در پیاده رو یا در جهت مخالف مسیر مجاز، ایجاد عمدی صدای ناهنجار، حمل بار غیرمتعارف، حرکت نمایشی مارپیچ، تکچرخ، حمل یدک، استفاده نکردن از کلاه ایمنی و تردد در خطوط ویژه اتوبوسرانی با موتورسیکلت تخلف محسوب می شود و مأموران موضوع ماده(2) این قانون موظفند، ضمن صدور قبض جریمه برای توقیف موتورسیکلت حداکثر به مدت یک هفته و در صورت تکرار یک ماه اقدام کنند.
تبصره ـ صدور گواهینامه رانندگی موتورسیکلت برای مردان، برعهده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران است.
ماده21ـ جریمه های تخلفات مربوط به حمل و نقل و عبور و مرور در همه نقاط کشور و مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی، با توجه به مکان و زمان وقوع و نوع تخلفات و میزان تأثیر آن در آلودگی محیط زیست و ایمنی عبور و مرور و سایر عوامل موثر مندرج در ردیفهای(1) تا (6) جدول موضوع ماده(7) این قانون از یکصدهزار(100.000)ریال تا یکمیلیون (1.000.000)ریال و در سایر موارد از سی هزار (30.000)ریال تا پانصدهزار (500.000)ریال است و طبق جداولی که به پیشنهاد وزارتخانههای کشور، دادگستری و راه و ترابری به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید به اجراءگذارده میشود.
تبصره ـ جریمه مربوط به تخلف ردیف (7) جدول موضوع ماده (7) بر اساس بند « ب» ماده (10) محاسبه خواهد شد.
ماده22ـ میزان جریمههای نقدی مقرر در مواد این قانون متناسب با افزایش یا کاهش تورم هر سه سال یک بار بنا به پیشنهاد نیروی انتظامی و تأیید وزارتخانههای دادگستری، کشور و راه و ترابری و تصویب هیأت وزیران قابل تعدیل است.
ماده23ـ وجوه حاصل از جریمههای تخلفات رانندگی در سراسر کشور به حساب درآمد عمومی کشور نزد خزانه داری کل واریز میشود تا علاوه بر بودجه سالیانه به شرح زیر به شهرداریها و دهیاریهای ذیربط، وزارت راهوترابری و پلیس راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی اختصاص داده شود.
الف ـ شصت درصد از کل وجوه حاصله به تفکیک درآمدهای ناشی از تخلفات رانندگی خارج از شهرها و داخل محدوده شهرها و روستاها حسب مورد به وزارت راه و ترابری (سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای کشور) به صورت متمرکز و در شهرها به شهرداریهای محل و دهیاریها از طریق استانداری همان استان به تناسب هفتاد درصد و سی درصد اختصاص مییابد تا حسب مورد صرف استانداردسازی وسایل و تجهیزات ایمنی راهها، خطکشی و نگهداری آن، تهیه و نصب و نگهداری علائم راهنمایی و رانندگی و تجهیزات ایمنی، احداث پلهای عابر پیاده، احداث توقفگاههای عمومی و اصلاح راههای روستایی، معابر و نقاط حادثه خیز در شهرها و روستاها کنند.
تبصره ـ به وزارت راهوترابری و شهرداریها اجازه داده میشود با استفاده از توان و سرمایه بخش غیردولتی برای تأمین، استقرار، ارائه خدمات، تعمیر و نگهداری تجهیزات الکترونیکی و هوشمند ثبت تخلف، کنترل و نظارت ترافیک راههای کشور اقدام کنند. برگشت سرمایهگذاری صورتگرفته از محل بخشی از جریمههای ثبت شده با تجهیزات موردنظر تأمین و پرداخت می شود، اجراء جریمههای این بند با اولویت سرمایهگذاران داخلی و با استفاده از دانش فنی ?